
Afsluiting zaalseizoen heren A-jeugd in Hamburg
De heren A-jeugd vertrok op vrijdag 7 juni richting Hamburg om mee te doen aan het Elbe-Masters toernooi. De laatste gezamenlijke afsluiting van het zaalseizoen 2018-2019, onder leiding van Dennis en Mark in een geleend busje van Volendam (geregeld door Hans van Dijk). In Hengelo werd gastspeler Silas opgepikt om toch met 9 spelers te kunnen aantreden in Duitsland. Na een intensieve voorbereiding (1 training zonder hars J) arriveerden de mannen in Winsen, de thuishaven van de organiserende vereniging. Na een wat langere reis dan gepland, werden de spullen weggezet en werd eerst het zwembad opgezocht. Na de verfrissende duik werd er een aantal andere zaken verkend en ergens in de nacht werd het bed opgezocht.
De volgende ochtend diende er om 8.10 uur aangetreden te worden tegen ……………… en dat ging niet helemaal volgens wens: ballen over het doel, ballen de tribune in, verdedigen was niet nodig en als zelfs de keeper klaagt dat er geen hars is, dan weet je dat er slecht is gehandbald. De eerste wedstrijd ging dan ook verloren tegen, achteraf gezien, de laatste in de poule……… Het was nog een uurtje stilletjes bij de boys, er werden een paar lelijke woorden uitgewisseld en rond het middaguur traden de mannen aan voor de tweede wedstrijd. Er werd even flink gas gegeven, eindstand in 2 keer 10 minuten tegen Beckum was 16-4. De eerste vliegertjes werden vertoond, de glimlach verscheen op de gezichten en met veel plezier werd het zwembad weer opgezocht. Klaar voor de zaterdag. ’s Avonds een vergelijkbaar ritueel: eten, wat drinken, feesten en laat naar bed. Toch is zo’n tweede ochtend vroeg op staan iets lastiger, dus een gemakkelijke tegenstander was wel prettig om 8.35 uur ’s ochtends. Als je dan met 18-9 wint dan is het prettig en met minder publiek op de tribune is het ook niet zo nodig om veel show op te voeren. De vierde wedstrijd was tegen de thuisclub, Winsen, welke nog ongeslagen was. Als deze wedstrijd gewonnen werd, dan was de nummer 1 plek in de poule in zicht, waardoor de nummer 4 van de andere poule in de kwartfinale de tegenstander zou worden.
Voor een volle tribune werden er meerdere handbalstukjes opgevoerd, de tegenstander met 12-3 van het veld geveegd en was de kwartfinale bereikt. Ondertussen was bekend geworden dat er tijdens de wedstrijden van Aalsmeer leuke dingen op het veld gebeurden, dus tijdens de kwartfinale tegen Wuppertal zaten de tribunes aardig vol. Ondanks het feit dat dit de nummer vier van de andere poule was, werd dit de lastigste wedstrijd tot nu toe. Dit kwam mede door de scheidsrechters die er in de eindfase een potje van maakten waardoor Aalsmeer op een gegeven ogenblik met 3 veldspelers stond. Met nog 3 minuten te spelen was de stand 10-8 voor, maar met 3 veldspelers……… Als je dan nog een vlieger én een dubbele vlieger weet te produceren, dan heb je het publiek wel op de banken. Eindstand 12-9 én door naar de halve finale op maandag. Nadat Dennis tijdens het eten de champignons van de helft van het team had mogen opeten, het zwembad onveilig was gemaakt én het avondritueel zich had herhaald (feest, laat op bed, snurken en weinig slapen) was het zaak om de finale te bereiken. Eerst diende er gewonnen te worden van de litouwers (Varena). Na een prima eerste helft was de strijd eigenlijk al beslist en na afloop was de 10-5 winst genoeg om de finale te spelen. Hoogtepunt van de halve finale was voor Jordy die de scheidsrechter van zijn sokken liep: deze was even de weg kwijt en wist daardoor niet meer aan wie hij de 2” tijdstraf moest geven. Quote Dennis: “logisch, al die gemillimeterde koppen lijken op elkaar”.
De finale was in de andere hal, 600 man op de tribune en aantreden tegen de ongeslagen winnaar van de andere poule, Gevelsberg Voerde 2. Na het officiële oplopen met de Litouwse meisjes waren de Aalsmeerders er klaar voor. De mannen van Dennis en Mark wilden met een goed gevoel uit Duitsland vertrekken, dus de tegenstander kwam er niet aan te pas: eindstand 12-3, winst. Hoogtepunten waren de 360 pirouette van Silas en de prachtige break aangooi van Timo op Niko die een prachtige vlieger produceerde en achter zijn rug langs scoorde. Na het eindsignaal werden de door Dennis meegebrachte bloemen aan het publiek uitgereikt, de eend-mascotte gejonast en de beker in ontvangst genomen. Moe en voldoen arriveerden spelers en begeleiding ’s avonds in Volendam/Aalsmeer en duikelden de meesten hun bed in om een paar uur extra te slapen. Dennis en Mark bedankt!!